Tri unuaktaj komedioj

Petro.

Mi auskultas kaj admiras. Feliche ankau mi jam zorgis pri matenmangho.

Hipolito.

Ech se ne, mi instigus vin, tion fari. Estu kompleza, lasu min heredi. Vere mi estas nedanghera homo, kontenta je malmulto, mi vivas tiel kviete kaj simple.

Petro (ridetante).

Vi ja vidos. Bonvolu eniri en tiun chambron. Tie vi trovos kunheredanton kaj matenmanghon.

Hipolito.

Permesu, ke antaue mi aranghas mian tualeton. La krepo restas, char mi funebras pro mortinta parenco. Por la matenmangho blankan kravaton, por la kunheredantoj multkoloran veshton kaj por deca eksterajho helajn gantojn (aranghas sian tualeton lau diro). Jen! Preta! Mi tre ghojas konatighi persone kun viro, kies famo alportis jam tiom da bono.

Petro.

Neeble!

Hipolito.

Tio ne malhelpas; estas ghent