Carmen

Satan van Milton. Misschien dacht mijn metgezel evenals deze aan het verblijf, dat hij had verlaten, aan de ballingschap het gevolg van een misstap. Ik trachtte het gesprek weer aan den gang te brengen, maar verdiept als hij was in zijn treurige gedachten, antwoordde hij niet. De oude had zich reeds ter ruste begeven in een hoek van het vertrek, afgeschoten door een deken met gaten, die over een touw gespannen was. Het kleine meisje was haar gevolgd in deze voor de schoone sekse bestemde wijkplaats. Mijn gids stond nu op en verzocht mij hem naar den stal te volgen; maar dit hoorend, vroeg don José als iemand die wakker is geschrikt, hem norsch waar hij heen ging.

--Naar den stal, antwoordde de gids.

--Waartoe? De paarden hebben voeder. Slaap hier, meneer zal dat wel goed vinden.

--Ik vrees dat het paard van meneer ziek is; ik zou wel willen dat meneer het zag; misschien weet hij, wat er aan gedaan moet worden.

Blijkbaar wilde Antonio mij onder vier oogen spreken; maar ik ha