Ang Singsing nang Dalagang Marmol

Hinagkán ko ang maban~góng pañô at agád kong itinagò sa bulsá sa aking dibdib.

Napipi ang aking lugód at nasàng paggantíng loób sa kagandahang pusò ni Liwayway; n~gunì't kulang pa rin ang katuwàa't ikasisiyá kong loób, pagkâ't bagamán ibinigay ná sa akin ang kanyáng pañô, ay ipinalalagáy kong parang limós lamang sa kaninomang tagatanggól n~g tinubùan; datapwà't sa kabilâng dako, nahihiyâ namán akóng magparamdám agád sa kanyá sa lubós na kadalîán n~g umúunlád kong pag-ibig, at súkat ang sinabí ko sa kanyáng:

--Maraming salamat, mahabaging Liwayway; at gantihin nawa n~g Lumikhâ ang pusò mo pông gintô. Lahát n~g aking m~ga kawal ay may tagláy na kalmen ó antíng-antíng upang máligtás silá sa punlô, n~guni, ulóg lamáng ang iyó pông lingkód na walà anománg agimat, at dahil dito, kun parang limós na ibigay ninyó sa akin ang isáng buhók mo pô na labis kong pinaháhalagahán, ay ikalulugód ko at siyáng makapagbi