The Esperantist, Vol. 1, No. 7

Dum la mangxado, Sinjoro Boirac klarigis al mi la proponon pri la venonta Libertempa Kurso cxe la Dijxona Universitato, pri kiu mi aliloke skribos. Kompreneble tiu cxi devas multe helpi nian aferon, se diverslandanoj povos tie renkontigxi.

Poste Sinjoro Jullien afable kondukis min en la antikvan palacon de la Burgundaj Dukoj, kaj en la muzeon, kie trovigxas la famegajn Flamandajn skulptajxojn. Sed tiuj cxi ankaux ekzistas por cxiuj, kaj mi devas nun konduki miajn legantojn en la domon de Sinjorino Bastoul, kie ili auxdos min, en fonografon parolante, donante koregan dankesprimon al la tieaj samideanoj pro ilia tre kora akcepto, kaj esprimante la esperon ke ni havu tian kunvenon en Londono.

Mi ankaux vizitis la grandegan biskvitfarejon Pernot, kaj multe interesigxis. Vere la pureco kaj praktikeco tie estas tre rimarkindaj.

Enirinte la Hotelon de la Cloche (Sonorilo), kie la Grupo kaj la Angla Klubo kunvenadas, mi vespermangxis, kaj h